خدا حافظی

 

دوستان عزیزم ، سلام

با تقدیم آخرین شعرم ، " صدایم کن مرا " 

از شما خدا حافظی می کنم

مدتی نخواهم بود ، زمانش را نمی دانم

رفتنم با اوست و برگشتنم نیز

از اینکه سعادت از او گفتن را در کنارتان داشتم  ،  شاکرم

از همه ی لطف و محبتی که به نوشته هایم داشتید سپاسگزارم

اگر فرصت دوباره ای برای بودن با شما نداشتم ، حلالم کنید

و دعا کنید همه را و مرا ، هر گاه که :

 یاکریمی را دانه دادید

گلی را جرعه آبی نوشاندید

لبخندی بر لبی نشاندید

کسی را با خدا آشتی دادید

مرهمی بر دردی گشتید

دست نوازشی بر یتیمی کشیدید

بر سجاده ای با عشق قیام کردید

و در لحظه لحظه زندگی عاشقانه تان

و هر گاه در قنوتی زیبا ، اشکی بر گونه های مهربانتان نشست

و دل زیبا و مهربانتان شکست

 

برای شما بهترین ها را که ایمان ، آرامش و سعادت است آرزو می کنم

شما را به خدا و خدا را به شما می سپارم

دوست  دارتان ،

کیوان